Onze recensent Jeroen Vullings blogt vanaf een literair festival in Estland. ‘Ik dacht: die man wil ik lezen.’

Daar zat ik dan, in een restaurant aan de zee te Haapsalu, in gesprek met een mij volledig onbekende Estse schrijver. De stemming zat erin, want we hadden al vanaf de vroege ochtend een excursie verduurd, onder leiding van een gepensioneerde leraar met een stok, die álles wilde delen. Overal stopten we met onze touringcarbus. Als eerste bij een middeleeuws klooster, waar een begin kon worden gemaakt van de verbroedering tussen de keur aan internationale schrijvers, uitgevers, vertalers en literaire critici ėn hun Estse evenknieën. Dit in het kader van het HeadRead festival: het een kleine week durende Literaturfest van Estland. Daarna togen we naar een verlaten Russisch militair vliegveld; de lege hangars waren met klimop begroeid en de deuren waren ontvreemd. Na het bisschoppelijke kasteel kwamen we bij de zee voor een lunch, het was door de historische educatie...