Klassieker

Naked lunch had ik, de reputatie van het boek ten spijt, nooit eerder gelezen. Dat blijkt een haast onvergeeflijk verzuim. Wat een verpletterend geschrift! Het is ronduit prachtig geschreven. Elke zin is bijzonder, zou haast afkomstig kunnen zijn uit een gedicht. Elke zin is ook geladen met betekenis, liever met velerlei betekenissen. Maar al die zinnen bij elkaar leveren nog geen coherent boek op. Een grote lijn heb ik er niet in kunnen ontdekken, maar dat kan ook liggen aan het feit dat mijn denkraam te klein is.

Globaal gesproken behandelt Burroughs – of liever gezegd: behandelen Burroughs en al degenen die aan het boek hebben meegeschreven – twee onderwerpen: het gebruik van drugs en homoseksualiteit. Het boek schijnt ook grotendeels geschreven te zijn terwijl de auteur onder invloed van drugs verkeerde. Alle aspecten van druggebruik komen aan bod, van hoe je iemand injecteert tot hoe je uit handen van de FBI blijft. Ik heb nooit eerder zo dicht op de huid van de...