Linn Steenhoek bakt een houten spiegelei in haar minikeuken in Capelle aan de IJssel. Dan vraagt ze met hondenogen om een koekje en drentelt naar de televisie waarop de Teletubbies rondspringen.
Als ze daar na een paar minuten genoeg van heeft, zet ze zich weer aan de voorbereiding van de houten lunch, ondertussen vrolijk babbelend tegen zichzelf en de poppen.
Een gewone peuter aan het werk dus. Een fijn gebouwde peuter, dat wel. Maar ook weer niet zo dun dat je ervan schrikt. Ze draagt nog een luier. Dat is misschien enigszins opvallend voor een meisje van drieënhalf. Aan de andere kant, er zijn meer kinderen die de voordelen van de wc pas rond hun vierde levensjaar gewaarworden.
Op de keukentafel liggen drie vuistdikke fotoboeken. Er zijn honderden foto’s ingeplakt van ‘kleine Linn’, zoals het meisje zelf zegt. Dat ‘kleine’ mag letterlijk worden...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.