Film

In de laatste Cultuurnota werd distributeur Cinemien gekapitteld voor de ideële opzet gay & lesbian films uit te brengen: ‘Hun maatschappelijk emancipatoire functie heeft binnen de Nederlandse context goeddeels zijn belang verloren.’ Merkwaardige redenering: nu de homosuele medemens voldoende is geëmancipeerd om niet onherkenbaar weggedoken achter opgeslagen kraag de bioscoop te betreden, hoeven daar dús niet langer films te worden vertoond die raken aan zijn of haar realiteit.

Cinemien laat zich niet intimideren door de Raad van Cultuur, blijkens de uitbreng van Un año sin amor, waarvoor de Argentijnse dichter Pablo Pérez zijn dagboeken bewerkte tot een scenario waarin de hoofdpersoon Pablo Pérez heet. Dat alter ego is docent Frans met literaire aspiraties, het ‘jaar zonder liefde’ is 1996. Pérez is seropositief, maar weigert AZT-medicatie vanwege de agressieve bijwerking. Voor de tijd tot zijn aangekondigde dood zoekt hij soelaas in het nachtleven van Buenos...