Sinds kort, dat wil zeggen: sinds ik weer wat tijd heb doorgebracht in het favoriete Bodrum, lees ik een aantal Turkse kranten (de Engelse edities) en daar is een direct voordeel aan verbonden: je leert het open en liberale karakter van de Nederlandse De Telegraaf op waarde te schatten. Ik weet het, als VN-lezer behoor je die krant te verfoeien en liefhebbers van Youp van ’t Hek vrezen de dag dat de nette NRC zich zal mésalliëren met de chocoladeletterkop.
Maar al die verschillende en soms botsende meningen in De Telegraaf – het is in een Turkse krant ondenkbaar. De vrijheid van meningsuiting is er keurig per zuil en per krant geregeld, en daarin wordt dan consequent één boodschap uitgedragen, die er bij de lezer in wordt gestampt via het redactionele commentaar tot en met de berichtgeving, de reportages en de columnisten, die allemaal kundig variëren op het ene thema: met...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.