Spaghettiwesterns

De atmosfeer van aankomend noodlot, die wilde hij in zijn film hebben, zei regisseur Sergio Leone volgens de overlevering tegen componist Ennio Morricone toen hij hem de opdracht gaf om de muziek voor A Fistful of Dollars te maken.

In de film gaat een stoffig grensstadje gebukt onder de rivaliteit tussen twee bendes, totdat uit de woestenij ineens een vreemdeling opduikt die de bandieten met slinkse listen tegen elkaar uitspeelt. Intussen laat Morricone in zijn composities de wind huilen, de zwepen knallen en klinkt steeds dat onheilspellende fluitje.

Die vreemdeling, dat was Clint Eastwood, en de film werd de eerste in een legendarische reeks van de hand van Leone. Met Eastwood in de hoofdrol volgden For a Few Dollars More en The Good, the Bad and the Ugly.

Midden jaren zestig werd zo de spaghettiwestern geboren (in Japan schijnen ze van macaroniwesterns te spreken): Italiaanse grootheden produceerden, al dan niet in samenwerking met Spanjaarden en Duitsers,...