Samenleving

Nooit te beroerd om onbaatzuchtig de handen uit de mouwen te steken, geen gezeur over compensatie voor extra gewerkte uren, optimaal gemotiveerd. De vrijwilliger is weer helemaal terug bij de reclassering. Sjef van Gennip, algemeen directeur van Reclassering Nederland, herinnert zich hoe een sociaal bewogen vrijwilligerskorps in de jaren zeventig massaal op de thee ging bij gedetineerden. Men liep zich het vuur uit de sloffen om uitkering, opleiding, baan of huis voor de gestraften te regelen. Het toverwoord van de jaren tachtig was echter ‘professionalisering’ en de professionals konden de vrijwilliger met z’n goede bedoelingen missen als kiespijn.

‘Nu zijn we met een revival bezig,’ zegt Van Gennip, die een ‘warm voorstander’ van de ontwikkeling zegt te zijn. Dat de opmars van de vrijwilligers verband houdt met de forse bezuinigingsoperatie die de reclassering trof, noemt de directeur een ‘onzinnige gedachte’. De vrijwilligers gaan heus niet op de stoel van de vaste...