De Olympische Spelen moeten een feest worden voor iedereen. Een paar kanttekeningen.
6 bronnen:11121

Een bizarre campagne

Toen Tessa Jowell, minister van Sport onder Tony Blair, in 2002 kabinetsleden probeerde over te halen de kandidatuur van Londen te ondersteunen, stuitte ze op vrijwel unanieme oppositie. Groot-Brittannië was betrokken bij een peperdure oorlog in Irak en economen die een haalbaarheidsstudie deden waren sceptisch: ‘Het kwantificeerbaar bewijs dat de vermeende voordelen van mega-evenementen moet ondersteunen is zwak.’ Bovendien dreigde gezichtsverlies: Parijs was favoriet. Hoe, en tegen welke prijs, Londen uiteindelijk toch de Spelen binnenhaalde valt te lezen in de uitstekende reconstructie die Michael Joseph Gross maakte voor Vanity Fair. Een verhaal over het groteske en nogal eenzijdige contract dat met het IOC moet worden gesloten – waarin speciale rijbanen en andere privileges voor de ‘Olympische familie’ zijn vastgelegd –, over een exploderend...