<div class="wpg-element paragraph">
<p>De strijd in Libië</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Nader ElGadi</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Nader ElGadi (25) wil laten zien waar het in Libië werkelijk om draait: olie en gas. In de chaos na de val van Khadaffi bestrijden alle soorten gewapende groepen elkaar en de snel wisselende interim-regeringen. Wie greep heeft op de olie- en gasinstallaties, controleert het land. Vandaar dat pijpleidingen, raffinaderijen en havens het doelwit zijn van aanslagen, stakingen en sabotage.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>ElGadi reisde naar Mellitah, nabij de Tunesische grens. Daar leven Amazigh (Berbers), die zich als de eerste Libiërs beschouwen. Onder Khadaffi, die naar een homogene Arabische samenleving streefde, werden zij onderdrukt. Hun taal en schrift, zelfs het zingen van traditionele liedjes, werden verboden. Na de omwenteling hoopten zij vergeefs op verbetering. Toen die uitbleef, bezetten Amazigh-arbeiders de olie-installaties van Mellitah. Zij willen dat hun minderheidsrechten in de grondwet worden vastgelegd. Er kwam een einde aan de bezetting na toezeggingen door de interim-regering.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>In de Sahara sprak ElGadi met vele arbeiders die niet-Libisch zijn en bij stakingen geen kant meer op kunnen omdat zij dan ook geen loon meer krijgen. In de havenstad Tobruk ontmoette hij federalisten die streven naar opsplitsing van het land en in staking waren gegaan, waardoor de olie-export stil kwam te liggen.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Nader ElGadi: ‘Het lijkt er op dat in het hele land groepen controle over de olieproductie – cruciaal voor de Libische economie – proberen te krijgen om hun eigen politieke agenda erdoor te drukken. Bij gebrek aan een effectieve regering zijn dit de mensen die de besluiten nemen in het land.’</p>
</p></div>


Frits van Exter

Gerelateerd