Grappen uit het verleden blijven Britse politici achtervolgen. Maar ze zullen het van een vette hap moeten hebben, nu het niet meer zo wil lukken met de Britse humor. Ze zijn het verleerd.

‘Ik zal mijn familie hier niet achterlaten. Nee, die fout maak ik niet nog eens.’ David Cameron wuift de gedachte weg met zijn linkerhand en gniffelt. De rechter omklemt een flinke pint. ‘Ha! Elke keer als we hier zijn, klimt mijn dochter op tafel en vertelt ze aan de hele kroeg hoe ik haar hier op een avond achterliet. Haha!’

De Chinese President Xi Jinping slikt met moeite een slok lauw bier weg en zegt veelzeggend niets. Camerons vette lach verstomt. ‘HA! Haha! Ha. Ghehe. He. Hm.’ Oi, Dave, die grap had niet gehoeven. ‘Het gaat inmiddels goed hoor, met Nancy. Het was al een tijdje terug. In 2012.’