Het literair tijdschrift is terug van weggeweest. Lees bijvoorbeeld de Revisor, met een schitterend verhaal van Wytske Versteeg.

Lang geleden, in de tijd dat elk zichzelf respecterend boekenkatern in krant of weekblad de illusie nog kon hooghouden met wekelijkse regelmaat een dwarsdoorsnede van de almaar uitdijende boekenberg te tonen, wemelde het niet alleen van de literaire tijdschriften, die de functie hadden van kweekvijvers van aanstormend talent, maar ook werden ze met ijzeren regelmaat besproken in de pers. Daar zat vaak het probleem, want om de een of andere reden stond het tijdschriftenhoekje laag in aanzien en dientengevolge was de vaste recensent daar een verbitterde, aan de kant geschoven oudgediende. Een slachthuis was niet zelden een lieflijker omgeving dan het tijdschrifthoekje. Meedogenloos werd ingehakt op al die lonkende beginners. Das war einmal. Nu is het anders.

In de Washington Post verscheen in april een alarmerend stuk over het uitsterven van poëzie....