In mijn familie heeft Duitsland van oorsprong niet zo’n beste reputatie. Het zal ermee te maken hebben dat zowel mijn oom Max als mijn oom Hans in een concentratiekamp zijn omgekomen – net als mijn tante Roosje trouwens. Dat drukte een zwaar stempel op mijn jeugd. Op vakantie naar Italië namen we de Autobahn, maar we sliepen liever niet in een Duits hotel. Wat was het altijd weer een opluchting als we Basel hadden bereikt!

De woonkamer liep in het weekend vol kennissen van mijn ouders die de oorlog hadden overleefd en nooit meer zaken met Duitsland wilden doen. Helaas zaten ze in branches als de textiel- en speelgoedhandel die in de jaren vijftig net zo op de oosterburen waren aangewezen als de ABN Amro nu op de Britten en Chinezen. Dus werd met tegenzin de gang gemaakt naar de Frankfurter Messe en de speelgoedbeurs in Neurenberg. Je moest toch ergens van leven!

Gaandeweg veranderden de verhoudingen. Oom Han en tante Eefje gingen als eersten op vakantie naar het Sauerland...