Agnes for president

Voor het componeren van een portret van Agnes Jongerius (VN, 18-08-07) hoefde Rudie Kagie alleen maar de archieven in te duiken en dan ontkom je er als (een enigszins luie) journalist niet aan: de superlatieven in de krantenknipsels vliegen je om de oren en die moet je als (jezelf enigszins respecterende) journalist natuurlijk wel vermelden. Een bloemlezinkje uit de citaten: ‘Ontwapenende charme’, ‘authentieke emotie’, ‘blijft beleefd zo lang als dat kan’, ‘een charmante glimlach biedt meer soelaas dan een gebalde vuist’, ‘weerzin tegen alles dat naar kapsones riekt’, ‘een echte teamspeelster’, ‘ze weet waarover ze praat’, enzovoort. Kan het mooier? Beter? Hoe haalt de redactie het dan in het journalistieke hoofd om boven het artikel de kop te zetten: ‘Hoe recht is de rug van juffrouw Stampvoet’? Zou een rechtgeaard journalist het in zijn hoofd halen om zo’n conclusie te trekken uit een verhaal over een fantastisch...