Wereld

Er zijn mensen bij wie de tranen in de ogen springen als ze naar The Iron Lady kijken. Er zijn momenten in de film die erom vragen, er misschien zelfs voor zijn verzonnen. Als ze nogin functie was geweest, had Margaret Thatcher zonder twijfel een plaats verdiend in de eregalerij van dwarsdenkers, twee weken geleden in VN. Koersvastheid voor de een, eigenwijsheid voor de ander, Margaret Thatcher beschikte royaal over beide eigenschappen en verhief ze tot credo.

Apart van elkaar soms nuttige leiderschapstrekken, maar samen een niet zo gelukkige combinatie in politieke situaties die subtiliteit en zelfkritiek vereisen. In de film zijn ze flink uitvergroot en dat Meryl Streep gestrikt is voor de rol van Thatcher (weergaloos), kleurt de reputatie van ijzeren Maggie natuurlijk flink bij.

Maar maakt de film Thatcher zelf, met terugwerkende kracht, ook weergaloos? Historisch gezien valt er weinig nuance te beleven in The Iron Lady. De film danst met haastige sprongen door de weinig...