Als we op rare tijden uit ons bed kruipen, bijvoorbeeld om vier uur ’s nachts, omdat we niets willen missen van het verloop van de Amerikaanse verkiezingen, dan kunnen we onszelf voorhouden dat we graag weten wat er aan de hand is in de wereld, en dat het je burgerplicht is om geïnformeerd te blijven.

Dat klinkt heel achtenswaard, veel achtenswaardiger bijvoorbeeld dan de kijkers die nu al zo’n jaar of dertig The Bold and The Beautiful bijbenen. Dat zijn soapverslaafden. Wij volgen het nieuws graag op de voet (op de bank, zal je bedoelen). Maar wie het fenomeen technischer bekijkt, zal ontdekken dat wij allen aan dezelfde klif hangen, en daar kennelijk grenzeloos van genieten.

We hebben het hier over de uitgestelde nieuwsgierigheidbevrediging: het verhaal wordt niet in één keer verteld, met een kop en een staart, nee, er wordt een begin gemaakt, een zijpad ingeslagen, de draad wordt weer opgepikt en op het hoogtepunt is het uit, wordt vervolgd, we zien u graag de...