‘Ik had het verzet dolgraag tien jaar geleden gezien allemaal. Op het moment dat uitgevers van kranten, boeken en tijdschriften en ANP zeggen: jongens jullie kunnen me wat, als je die wig drijft, dan is het gebeurd. Want ze kunnen het alleen opleggen aan onderwijs en beambten.

Ik vind het werkelijk om witheet van woede van de worden. Laat het aan de woordenboekenmakers over en aan degenen die schrijven. Aan de vrije markt, zoals in Engeland. Ik hoop heel erg dat het zover komt dat die Taalunie wordt ontheven van deze fraaie taak of anders gewoon wordt opgeheven. Ik vind het echt absurd dat ze ook nog eens vrolijk van plan zijn de zaak om de tien jaar om te schoffelen.

We moeten terug naar vóór 1995 en het moet geen zaak van de politiek zijn. De feitelijke veranderingen vinden toch wel plaats, die paar nieuwe woorden elk jaar, die blijven wel binnenkomen. En voor mijn part krijg je concurrerende spellingen. Wat geeft dat… Laten de uitgevers zeggen: we stoppen deze...