Japan is een land van literaire prijzen. Zo’n 450 uitreikingen per jaar volgens de laatste telling. Menige twintigste-eeuwse schrijver zag er eentje naar hem vernoemd: Junichiro Tanizaki, Yukio Mishima, Yasunari Kawabata en vele anderen. De recentste in het rijtje is Kenzaburo Oë. Uitgeverij Kodansha heeft, naar aanleiding van haar honderdste verjaardag, de prijs in het leven geroepen. Oë is het enige jurylid en de Nobel-laureaat zal voortaan jaarlijks een roman bekronen in een poging om de ‘pure literatuur’ te redden.

In Haruki Murakami’s De jacht op het verloren schaap uit 1982 denkt het hoofdpersonage terug aan zijn jeugd eind jaren zestig, en herinnert zich een zeventienjarig meisje in een koffietentje dat iets van Kenzaburo Oë aan het lezen was. De kans dat zeventienjarige Japanse meisjes anno 2006 iets van Oë lezen, is gering. Iets van Murakami evenmin, overigens. Haruki Murakami is intussen vijftiger en dus heeft de jeugd, althans het nog boeken lezende gedeelte,...