<div class="lead">
De gesprekken van vandaag volgens de redactie. De nasleep van Oranje duurt voort, terwijl Merkel en Hollande verdere Europese integratie bepleiten.
</div>
Hoewel Angela Merkel eerst bewondering oogstte voor haar aanpak van de vluchtelingencrisis, verliest ze in eigen land in rap tempo haar populariteit. Ook in Nederland is de stemming omgeslagen. Opstootjes en bekladde asielzoekerscentra veranderen van uitzondering naar regel. Het is kort geleden dat de verschrikkelijke foto van een dode peuter ons hardhandig door elkaar schudde en het gezicht werd van de vluchtelingencrisis. Nog geen vijf weken later blijkt een nieuw symbool van diezelfde crisis alweer nodig. Maar waar vind je die?
In Nederland duurt de nasleep van Oranje duurt nog wel even voort. De verontwaardiging blijft groot, nadat staatssecretaris Dijkhoff er bovenop de 700 al geplaatste asielzoekers op het laatste moment nog eens 700 extra toewees aan het dorp. Dat was juist menselijk bedoeld, want waar hadden ze anders moeten slapen? Er was simpelweg geen plek. Maar de vrouw die Dijkhoffs auto tegen probeerde te houden en na een duw kermend op de grond eindigde, riep veel sympathie op. De bewoners van Oranje – tot voor kort zo’n 140 stuks – kregen al zoveel hooi op hun vork, was dit niet gewoon teveel? Hun onmacht leek het nieuwe symbool van de rol van Nederland in de vluchtelingencrisis te worden.
Aangezien rationele argumenten het zelden van volkswoede winnen, konden de spindoctors van de regeringspartijen aan de bak. Rutte verbrak zijn radiostilte vanuit Amerika, Asscher en Samsom verschenen achtereenvolgens op tv, bij respectievelijk <a href="http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/347079" target="_blank">DWDD</a> en <a href="http://pauw.vara.nl/media/347098" target="_blank">Pauw</a>. Geen dankbare of eenvoudige taak, het sociale karakter van de PvdA verkopen aan de massa. Toch slaagden ze er aardig in. ‘Peilingen zijn voor mij nu niet het belangrijkste. Wat wel belangrijk is, is dat we mensen als mensen blijven zien,’ zei Asscher. ‘Wij zijn het enige Europese land waar de vluchtelingen niet op straat slapen,’ zei Samsom.
Ook Merkel verscheen gisteren op tv om de gemoederen tot bedaren te brengen. ‘Wir schaffen das,’ herhaalde ze nog maar eens. Eerder sprak ze met Hollande het Europees Parlement toe. Ze waarschuwden voor de opkomst van nationalisme in de schaduw van de vluchtelingencrisis en bepleitten een radicaal andere uitweg: verdere Europese integratie, en een Europa dat externe problemen actiever bij de wortel aanpakt. Over immigratie <a href="https://www.facebook.com/quartznews/videos/vb.444654488901592/1040479012652467/?type=2&amp;theater" target="_blank">zei</a> Merkel: ‘Ze bracht ons niet minder, maar juist meer vrijheid.’ Geen populaire boodschap, wel een die gehoord moet worden. Media constateerden al snel: Merkel en Hollande deden samen een beetje denken aan hun voorgangers Helmut Kohl en François Mitterand, die na de val van de muur ook samen publiekelijk voor meer eenwording pleitten. Een krachtige vergelijking, maar ze waren dan ook op zoek naar een krachtig symbool om de gewenste koers aan te verbinden.
Bij Pauw was ondertussen naast Diederik Samsom ook Oranje-bewoner en bloemenkweker Jan Voortman te gast. Hij had eerder een barbecue georganiseerd om de asielzoekers welkom te heten. Met dichtgeknepen ogen en een gezonde dosis zelfspot vatte hij de situatie samen. Hij vond het wat veel, nog eens 700 asielzoekers, maar: ‘die mensen uit Syrië hebben er ook niet om gevraagd in Oranje te komen, de eerste pinautomaat is zeven kilometer verderop.’ Gevraagd naar de barbecue reageerde Jan laconiek: ‘Wanneer weer? Misschien volgende week.’
Een beter symbool dan deze vriendelijke Drent kunnen we ons niet wensen.