ik ben een kind van mijn tijd, en mijn tijd had ooit de mond vol van identity politics; dat Engels was niet helemaal aanstellerij, want die politieke focus op ‘identiteit’ kwam je overal tegen, vooral op westerse universiteiten, vooral bij disciplines als literatuurwetenschappen, filosofie en alle sociale wetenschappen. Het verhaal van de burger en de staat was ons niet warm en gepassioneerd genoeg; het verhaal van de arbeidersklasse en het rovende kapitalisme leek zichzelf te hebben overleefd, aan het begin van de jaren ’80. Bovendien had dat marxistische vertoog twee nadelen: ten eerste geloofden bijna al onze docenten erin en de catechisatieachtige wijze waarop wij die theorieën kregen opgedrongen, zette kwaad bloed. En verder was het nogal opmerkelijk dat feiten deze marxistische theorie nimmer konden tegenspreken: de werkelijkheid moest maar even een stapje opzij doen als de theorie gered diende te worden. Toch een domper voor studenten die de wetenschap zagen als een...
Wil je dit verhaal verder lezen?
Wil je dit verhaal verder lezen?
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.