Er is zo’n populaire kreet die verordonneert dat politici zich bij voorkeur onder ‘het volk’ moeten begeven. Die kreet kan bij links van oudsher op nogal wat aanhang rekenen. Nu wil de ironie dat ik in mijn dagelijkse Amsterdamse leven één politicus vaak ‘in het wild’ tegenkom. Met in het wild bedoel ik: op heel gewone plekken, zoals een lunchroom, op straat, of in de metro.