De verkoper van een gere­nommeerde Amster­damse boekhandel kwam er rond voor uit: de liefhebbers van het fonds van de uitgeverij Coppens & Frenks zijn lid van een sekte. Misschien had hij daarin wel gelijk en is het maar een handjevol gelovigen van het goede en mooie boek dat daarvoor naar de winkel gaat. Voor de uitgever is het jammer dat zijn volgelingen slechts een sekte vormen, ook al zijn de geloofsartikelen van zijn bedrijf even eenvoudig als sympathiek: ten onrechte vergeten auteurs opnieuw uitgeven in fraai gedrukte en gebonden boeken.

Voor die auteurs put de uitgever voor een groot deel uit de niet-Nederlandse literatuur van het interbellum. Gek is dat niet. De hedendaagse roman heeft diepe wortels in het vooroorlogs modernisme, dat niet alleen een nieuwe manier van schrijven wilde uitvinden, maar ook een nieuw – zij het niet altijd even opgewekt – mensbeeld wilde laten zien.

Dat modernisme was een internationaal verschijnsel, Zuid-Amerikaanse schrijvers waren er...