lke lente krijgt de berg bericht van de Amstel Gold Wielerrace. Of we even rekening met ze willen houden. Dieren en kinderen moeten aangelijnd, en als we zo nodig onze huizen willen verlaten, dan stapvoets, s.v.p. Geen probleem. Het duurt maar een paar minuutjes, dan zijn ze voorbij. Volgens mijn vrijgezelle buurman is dat lang genoeg om de mooie jongens te tellen, vooral als ze heuvel op gaan. Mijn buurvrouw, terug na tien jaar Barcelona, opperde bij de Ronde van Spanje (die om onnavolgbare reden ook door ons gehucht trekt) een stokje voor de wielen te steken, om er een te vangen. Terwijl je hier genoeg fietsende mannen ziet. Niet de professionele snelheidsduivels die ze zich wanen, maar levensmoede, doorvoede paradijsvogels op dure fietsjes, die alleen op zondagen uitvliegen, als het niet regent, in een tempo waarmee je ze op je gemak kunt spotten.

Wat bezielt ze? Wat gebeurt er met de Nederlandse man rond zijn vijfenveertigste, dat hij zijn 4×4 laat staan voor een tweewieler?...