De zaterdagse Volkskrant publiceerde op de voorpagina een werkelijk kolossaal kleurenportret van Boris Dittrich. Ongetwijfeld met het oogmerk om het drama van de gevallen leider ook door middel van groeven en plooien te communiceren. Maar die vlieger ging mooi niet op. We zagen een knappe man van middelbare leeftijd die de blik toevallig even neerwaarts had geslagen, de kraag twee knopen open, de mondhoeken licht omhoog gekruld zodat hij even goed op het punt zou kunnen staan om een goede mop te vertellen als om de consequenties te nemen die hij nam. Boris Dittrich heeft reden om tevreden te zijn met zijn uiterlijk. Maar ik wed dat hij er in zijn loopbaan meer last dan voordeel van heeft gehad. Een mooie man of vrouw heeft in de politiek meer wantrouwen te overwinnen dan een lelijke. Je mag iemand niet op zijn buitenkant beoordelen, maar iedereen doet het. Al gaat het om de chaotische toestand in Afghanistan, op de foto komt een zogenaamde tragedie in Den Haag. Het avondlijke debat...