De terreur van de sociale klok

Weinig dingen zijn fijner dan lekker slapen. Ontspannen in slaap vallen, aan een soort hangglider lekker de nacht in zweven en fris wakker worden terwijl de zon in je gezicht schijnt. Als kind heb ik het volgens mij wel eens meegemaakt, in een vakantie. Een vage herinnering.

Helaas ben ik geen goede slaper. Tot ver in mijn puberteit en eigenlijk ook daarna was ik in bed bang om mijn ogen dicht te doen, omdat ik ervan overtuigd was dat er een menselijke gestalte in de deuropening zou staan die me aan zou kijken als ik mijn ogen weer opendeed. Laten we het voor het gemak een geest noemen. Gelukkig voor mij snurkte mijn vader hard, dat vond ik een geruststellend geluid. Dus als mijn vader begon te snurken, viel ik in slaap. Als het weer licht werd, was ik nergens meer bang voor, vond ik het heerlijk om mijn ogen te sluiten, maar dan ging de wekker en moest ik naar school.

Een klaarwakker kind

Vanaf het moment dat ik ging studeren werd het beter. Ik kon...