Herenleed gaat door de maag

Dag één van mijn nieuwe leven begint met het smerigste ontbijt dat ik ooit onder ogen heb gekregen. Een steengrijze brij met zemelen, een lookalike van een bokaal kinderkots, vergezeld van de muffe geur van, tja van wat? Een te laat ontruimde afwasmachine? Een halfvolle biobak? Kleur en geur beloven weinig goeds, en helaas wordt die belofte meer dan waargemaakt bij mijn eerste bord havermoutpap in vijfentwintig jaar. Waar ik ooit tijdens een studentenkamp een smakelijk bord met veel bruine suiker en rozijnen kreeg voorgeschoteld, begin ik nu aan een zelf geprepareerde bak zonder suiker met veel water en een wolkje sojamelk. In het diepste geheim volg ik voor het eerst van mijn leven een dieet en de moed zinkt me nu al in de schoenen.

Deze culinaire catastrofe is de schuld van Kris Verburgh, een Belgische arts die met zijn boek De voedselzandloper al maanden in de toptien van de Nederlandse bestsellerlijsten staat (zandloper verwijst hierbij niet naar...