Film

De grootste weeffout van ontwikkelingshulp is niet het kweken van afhankelijkheid bij de ontvangers, maar bij de aanbieders. Ontwikkelingswerkers worden geacht zichzelf overbodig te maken – maar als dat lukt, zijn ze hun baan kwijt. En soms ook, zoals de hoofdpersoon in de Duits-Franse coproductie Schlafkrankheit, hun leven, hun land – het Afrika waarmee ze inmiddels zijn vergroeid.

En dus is in Schlafkrankheit niet de ineffectiviteit, maar de effectiviteit van ontwikkelingshulp het probleem. Het project van een Nederlandse dokter in Kameroen, gespeeld door Pierre Bokma, is zeer succesvol. De epidemie is onder controle. Nu zijn er geen patiënten meer en zou hij eigenlijk moeten opstappen.

Tot dan hield de dokter zich strak aan de regels. Hij is iemand die in Afrika het klappen van de zweep kent, niet bang is om de confrontatie te zoeken, niet zwicht voor corruptie van machthebbers of politieagenten. Hij verzet zich juist tegen lokale partners die pleiten voor een langdurige...