Kwestie / Hoe te sterven

Mevrouw A. Koot (92) uit Franeker heeft haar dementerende man jarenlang verzorgd. Uiteindelijk werd hij opgenomen in een verpleeghuis. Daar bezocht zij hem dagelijks, totdat hij twee jaar geleden stierf. Mevrouw Koot – ze bestaat niet echt, dus ook haar lijden is gelukkig denkbeeldig – heeft een slechte gezondheid: ze is nagenoeg blind, heeft veel pijn in haar rug en kan nauwelijks meer lopen. Ze vindt haar leven voltooid en vraagt haar arts om euthanasie. Als hij toestemt, kan de hoogbejaarde vrouw rustig sterven.

Zo zou het kunnen gaan. Maar in de praktijk weten de meeste ouderen én hulpverleners veel te weinig over de (on)mogelijkheden van de zelfgekozen dood. De organisaties en deskundigen die deze mensen willen helpen, bestrijden de juistheid van elkaars informatie en maken elkaar verwijten. Mensen als mevrouw Koot raken hierdoor de draad kwijt.

In de media en vakbladen wemelt het de laatste tijd van de ‘voltooid-leven-voorbeelden’. Sommige van deze...