Wat volgt er op het postmodernisme? Drie jonge denkers kwamen met de term metamodernisme: voorbij de ironie, zonder in blind activisme te vervallen. Het verlangen naar iets beters met in het achterhoofd steeds een stemmetje dat zegt: ‘laat je niet te gauw weer verleiden’. ‘De wereld is een verloren plek, maar we moeten toch proberen er betekenis aan te geven.’

De laat twintigste-eeuwse samenleving kun je zien als een eilandenarchipel, schreef de Franse postmodernist Jean-François Lyotard in Le différend (1983). In de eerste helft van de twintigste eeuw, tijdens het modernisme, was het alsof we met z’n allen op één eiland woonden, en of we allemaal geloofden in de onomstotelijkheid van de natuurwetten die er heersten. Maar in het postmodernisme raakten we ervan doordrongen dat er niet één waarheid of één manier is om de werkelijkheid te beschrijven. We leerden leven met de wetenschap dat er allerlei afzonderlijke eilanden bestaan en we leerden om per schip zo om ze...