Beschouwing / Rake nieuwe vertaling ‘The Waste Land’

Of je er nu van houdt of niet, The Waste Land is een van de grote gedichten van de twintigste eeuw. Al was het maar vanwege die eerste regel, ‘April is the cruellest month’, zo’n zeldzame evergreen waar je zonder context eigenlijk niks van snapt maar die toch in je hoofd blijft hangen. En anders wel omdat de maker van dit alles, T.S. Eliot, tot een van de grootste twintigste-eeuwse auteurs is uitgeroepen én, volgens de invloedrijke criticus Harold Bloom, een van de ‘most overrated’ schrijvers van diezelfde eeuw was. Overschatting… dan moet je toch veel betekend hebben.

Arme, onbuigzame Eliot. Geboren in de Nieuwe Wereld, nota bene St. Louis, Missouri, broeinest van jazz en modernisme, maar wars van al die nieuwigheid naar Europa, meer in het bijzonder het land van zijn verre voorouders, Engeland teruggekeerd en daar opgebloeid als conservatieve cultuurdrager, ‘classicist in literature, royalist in politics, and...