Economie

Wat is Ronald Plasterk ineens lekker bezig. Hij profileert zich met principieel zwaarwegende punten. Direct na zijn aantreden stal hij de show met de Wet normering topinkomens, die het maximumsalaris voor bestuurders in de (semi)publieke sector stelt op maximaal 193.000 euro bruto. Daarmee werkt hij aan de rechtvaardiger inkomensverdeling waar de PvdA voor staat.

Afgelopen week was het weer raak. Plasterk begon een fatsoensoffensief door in De Telegraaf ouders op te roepen hun kinderen beter op te voeden. De basis is ‘gedraag je’.

Fatsoenlijke inkomens en fatsoenlijk gedrag. Dat zijn wezenlijke aspecten van een duurzame economie. Prima dat Plasterk dit agendeert. Maar hoe moet het verder? Neem die inkomens. Al is de nieuwe wet er net, toch wil Plasterk de topinkomens alweer verder intomen, tot een maximum van 144.000 euro. Waarop is dat gebaseerd? Wat is het einddoel van dit hernieuwde sociaal-democratisch streven naar nivellering?

Wie het debat hierover analyseert,...