Een uitgestrekte zandvlakte, hier en daar een paar goudgele duinen aan de horizon. Hoe ver je ook kijkt, er is geen sprietje leven te bekennen. Er is slechts zand en zon. De temperatuur loopt hier, midden in de Sahara, op tot ver boven de veertig graden. Mocht je zonder water stranden, dan ben je in twee dagen dood. En door dit verlaten landschap loopt een gloednieuwe asfaltweg. Het asfalt is glanzend zwart, de strepen zijn nog smetteloos wit. Dit is de onlangs voltooide trans-Sahara-snelweg. Voor Europese begrippen is het een weg van niks – twee smalle rijbanen – maar voor Afrika is dit een van de belangrijkste wegen van het continent: de allereerste asfaltweg dwars door de Sahara, de eerste verharde weg die Noord-Afrika verbindt met het Afrika ten zuiden van de Sahara, en daarmee indirect Europa met heel Afrika.

Een paar honderd kilometer voor Nouak­chott, de hoofdstad van de islamitische woestijnstaat Mauritanië, staat langs de trans-Sahara-snelweg een bordje....