De mensendokter lost lezersproblemen op. Deze week: een midlifecrisis, IS en kapitalisme en een vreemdgaande vriend.

Zijn er vaste periodes in het mensenleven waarin er minder wordt nagedacht? Als ik bijvoorbeeld dertigers op straat zie, berustend of zelfvoldaan in hun onbeduidendheid, verbaast het me nooit dat spoedig daarop de midlifecrisis zal volgen. – G.
Nagedacht zal er allicht altijd worden, maar waarover wordt nagedacht? Dertigers met kinderen zullen over andere dingen nadenken dan een ongelukkig verliefde puber.
Is nadenken een existentiële bezigheid? Dikwijls niet, lijkt me.

Berusting is niet per definitie afkeurenswaardig, berusting is zelfs onvermijdelijk. Daarnaast is opstand ook een luxeartikel. Je berust omdat je geen andere mogelijkheid ziet en omdat je de kracht niet hebt iets anders te doen dan berusten.
Is de midlifecrisis een gevolg van te veel berusting en zelfvoldaanheid? Ik dacht dat die crisis te maken had met angst voor de dood en het besef dat het gedaan is met de jeugd. Misschien kan de mens die nooit berust in de illusie verkeren de eeuwige jeugd te hebben.

Beste mensendokter, Arnon,Hoe vaak herschrijft u een korte tekst? U schrijft veel en heeft dus veel ervaring, dus het schrijfproces zal daardoor steeds vlotter gaan op bepaalde punten, neem ik aan.Maar is er een minimaal aantal keren dat u het geschrevene herziet en aanpast? En is dat minder dan toen u net begon met schrijven of ongeveer hetzelfde? Herkent u in het ontstaan van de tekst een bepaald herhalend proces? Of is het elke keer weer nieuw en anders? Ja ja, elke tekst is natuurlijk anders, maar enfin.Zeg maar Sisyphus die steeds die steen omhoog zeult of Sisyphus die halverwege is vergeten de steen mee te nemen. Misschien vraag ik naar de bekende weg, je hebt van die types, maar ik hoop eigenlijk dat er een soort herkenbare ontwikkeling zit in het schrijven. Anders geeft het elke keer zoveel extra spanning. – Groet van een beginneling
Er is een groot verschil tussen een roman en bijvoorbeeld een column in de Volkskrant van circa 150 woorden. Het aardige van korte teksten is dat er een maximum aantal woorden aan vastzit. De lengte geeft houvast. Ik herschrijf tijdens het schrijven en kort daarna voornamelijk in. Spanning is an sich niet erg. Er zijn toch ook acteurs die elke keer bijna doodgaan voor ze op moeten, hoeveel ervaring ze ook hebben? Leven is sisyphusarbeid, schrijven valt reuze mee.

Komt IS voort uit het westers kapitalisme? Byung-Chul Han zegt het, en Bernard Stiegler. Het kapitalisme zou alle idealen nietig hebben verklaard, en bij gebrek aan hogere idealen stort de jeugd zich dus maar op de geweldsideologie van de moslimfundamentalisten. Zo ja, wat zou ons antwoord kunnen zijn?
Ik twijfel of kapitalisme de idealen heeft vernietigd. Het Westen heeft socialistisch en communistisch verzet in de Arabische wereld, met dank aan lokale oligarchen, vakkundig de nek omgedraaid. Waardoor de moskee overbleef als bron van verzet. Wat denkt u van mensen in het Westen die zich druk maken om de opwarming van de aarde en daar iets aan proberen te doen? Mensen die zich om vluchtelingen bekommeren? Mensen die het kapitalisme bestrijden, ze zijn er nog, al kan ik ze van een zekere hypocrisie niet geheel vrijpleiten, maar misschien hebben mensen ook wel het recht om hypocriet te zijn. Allemaal idealisten. Nee, het kapitalisme is niet de vijand.

Een vriend van mij gaat vaak vreemd en praat er graag en veel over met me. Zijn vriendin weet van niets. Toen hij mij en mijn vriendin uitnodigde voor een borrel, weigerde mijn lief te gaan. Ze weet van mij dat het om een schuinsmarcheerder gaat en wil geen deel uitmaken van een complot. ‘Drie tegen één,’ zei ze. Ik wil mijn vriendin graag meenemen naar de borrel en vind dat ze haar principes even aan de kant moet kunnen zetten. Wat moet ik doen? – Aaron Verweij, Zoetermeer
Zou het niet beter zijn als uw vriend discreet zweeg over zijn activiteiten? Tenzij hij zijn vriendin wil vernederen. Ik kan me voorstellen dat uw lief geen deel wil uitmaken van deze oefeningen in vernedering.