Roman

Nu de katholieke kerk in opspraak is geraakt vanwege seksueel misbruik, Nederland in rep en roer was vanwege de moord op een twaalfjarig meisje en het voor sommige pedofielen onmogelijk gemaakt wordt een woonplaats te kiezen, kan het geen kwaad te beseffen dat niet elk seksueel contact tussen oudere mannen en jonge knullen of meisjes tot moord leidt of desastreus uitpakt voor de betrokken kinderen. Zoals ik eerder schreef: zelf heb ik er nooit last van gehad dat ik als kind menigmaal onzedelijk betast ben.

Ook Kees Verheul lijkt niet geschonden door de seksuele verhouding die hij als jongen had met een oudere man. In het laatste hoofdstuk van zijn nu herdrukte roman Een jongen met vier benen (1982) beschrijft hij hoe zich gaandeweg een echte relatie ontwikkelde tussen hem en meneer Prinsen.

Hij laat, in zorgvuldig en goed gestileerd proza, fraai zien hoe een en ander zich reuze geleidelijk ontvouwde, en hoe onschuldig dit alles in principe meestal is. Wat pedofilie tot een...