Fictie / Literatuur na de Muur

‘Ik houd zoveel van Duitsland, dat ik blij ben dat er nu twee Duitslanden zijn om van te houden,’ meldde de Franse schrijver François Mauriac over het naast elkaar bestaan van de Bondsrepubliek en de DDR. Weinig westerlingen zullen het hem nagezegd hebben; de DDR was immers een totalitair socialistisch staatje, waar je niet moest wezen tenzij om gedrogeerd en omgebouwd gouden plakken te winnen op Olympiades.

In 1989 trouwde ik in Duitsland, West-Duitsland moet ik zeggen. De Muur stond nog overeind maar viel bijna om. Vanuit de woonplaats van mijn schoonouders, ergens in het noorden, reed ik even later via de achtertuin van Lübeck de DDR binnen, toen nog een plek waar je behalve verwaarloosde steden en illusieloze buitenwijken ook zandwegen en overhuifde alleeën aantrof die aan oude boeken en prenten deden denken. Je rook er de walm van bruinkool en Trabantjes, maar op een dag zag ik er ook een kameel los rondlopen, aan de rand van een bos,...