Roman

In het werk van Esther Gerritsen hebben de hoofdpersonages steevast een moeizame verstandhouding met hun naasten. Dat ligt – uiteraard, zou je zeggen – aan die hoofdpersonages zelf: allen koesteren een bestaan in de luwte, eenzelvig, anoniem, zo teruggetrokken mogelijk. In De kleine miezerige god, Gerritsens succesvolle roman uit 2008, is de eigenzinnige protagoniste Dominique, samen met haar kleine god, op zoek naar verlichting, in de letterlijke zin des woords. Geluk, lichtheid, staat voor haar gelijk aan vrijheid: ‘We zijn allemaal vreemden: mama, oom Felix, de buurvrouw; vreemden, voorbijgangers. Heerlijk lichte voorbijgangers […] Hoeveel lichter kan het nog? Jij gaat wel erg ver, jij kleine lichte god. Moet het werkelijk gewichtloos worden?’ verzucht ze na een mislukt bezoek aan haar oom, met een verse kras op haar ziel.

Ja, gewichtloos moest het worden. Bonnie Mol, de jonge hoofdfiguur uit Superduif, beschikt over een gave waar Dominique waarschijnlijk een moord voor...