Vorige week schreef ik over Femke Halsema, die pleitte voor meer openheid en incasseringsvermogen bij overheid en politiek. Akkoord. Maar dat zou dan ook moeten gelden voor de wederpartij in het publieke debat, voor de gedrukte en de elektronische media. Vond ik. Daar is de geheimzinnigheid over bedoelingen, de overgevoeligheid voor kritiek en de onwil om fouten te erkennen namelijk minstens zo groot.

Halsema hield haar betoog op een bijeenkomst van de Stichting Democratie & Media, die als grootaandeelhouder van uitgeverij PCM over de toekomst beslist van onder meer de Volkskrant, NRC Handelsblad en Trouw. Dacht ik. Maar dat was niet zo. Haar rede werd gehouden tijdens een samenzijn van de Stichting Het Nieuwe Parool, die het verzelfstandigde Amsterdamse dagblad onder­steunt. Bij die verzelfstandiging werd de oude Stichting Het Parool gesplitst in twee nieuwe instanties, één specifiek voor Het Parool en één die de aandelen van de grootste dagblad- en boekenuitgever van...