Naast de nieuwsberichten over Parijs verschijnen de eerste reflecties van auteurs. Ian McEwan, Ahmed Rashid, Douglas Coupland: wat hebben zij te melden over de aanslagen?

Vandaag schrijft de Britse auteur Ian McEwan in The New Yorker over de vele kransleggingen en andere rouwbetuigingen bij concertzaal Le Bataclan in Parijs. Dat kun je op twee manieren doen: beschrijven wát er gebeurt (wat je in vele kranten en op televisie ziet) en beschrijven waaróm dat gebeurt. McEwan doet dat laatste.

Terrorisme, en de gevolgen daarvan, hebben Ian McEwans bijzonder interesse. In 2005 schreef hij bijvoorbeeld Saturday, over een dag in het leven van een neurochirurg. Die roman speelde op de dag (15 februari 2003) dat er in Londen massale protesten plaatsvonden tegen de Irak-oorlog. Meteen aan het begin van de roman ziet de hoofdpersoon vanuit zijn auto een brandend vliegtuig in de lucht en de hele dag door vragen de media zich af: is het een ongeluk of een aanslag – bijna precies zoals het...