Kleine jongens worden groot, alleen duurt het soms wat lang voor het opvalt. Matt Dillon heeft er zeventien jaar en vierentwintig films over gedaan. Nu is hij geliefd bij vrouw, man en cinefiel.

Matt Dillon is als acteur veel complexer en interessanter dan mijn romanpersonages, zei S.E. Hinton ooit. Zij kon het weten, want ze had hem persoonlijk gekozen voor de verfilmingen van haar bestsellers over ’teenage spleen’: Tex, The Outsiders en Rumble Fish. Aan het resultaat was weinig van die complexiteit te zien, omdat de regisseurs meer geïnteresseerd waren in Dillons (inderdaad vrijwel perfecte) gezichtsarchitectuur dan in het verkennen van zijn binnenwereld.

De cinema had er een nieuwe glamour boy bij die voor de camera’s opgroeide van puber tot adolescent tot volwassene. Hoewel hij meer rollen weigerde dan speelde, bleken die toch te vaak te veel van hetzelfde: personages met delinquente bolster en sensitieve pit. Op de opmerkelijke jukbeenderen en gewelfde bovenlip raak je...