‘Sorry’, smst de interieurverzorger, ongeveer vier uur nadat hij had zullen aanbellen. Hij vindt het heel vervelend dat het nu alweer niet is gelukt om op de afgesproken tijd langs te komen om schoon te maken. Helemaal de tijd vergeten.

Als hij er maar niet helemaal de brui aan geeft, zoals zijn vier voorgangers.

‘Nou tot volgende week dan maar!! :0)’ sms’en we terug. Als deze schoonmaker ermee stopt, is dat de vijfde in een paar jaar tijd. Ze hebben te veel adresjes, of ze hebben iets beters gevonden.

Daar zitten we dan. Het voorjaarszonnetje schijnt door de groezelige, met meeuwenpoep besmeurde ramen. Ineens vallen ook de stofwolken achter de radiator op, en de vieze kozijnhoekjes. We denken: er moeten mensen zijn die weten hoe je kozijnhoekjes schoonmaakt. Dat wist vroeger iedere huisvrouw. Zouden we soms de enigen zijn die dat niet weten?

Het is kortom hoog tijd voor de grote schoonmaak. Maar zelfs als we er, als randstedelijke zzp’er, tijd voor zouden kunnen vinden, zouden...