We hebben er weer een nationaal gezelschapsspel bij: Het Wildersdebat, dat al enige tijd flink aan populariteit won, en nu dus voor jaren verplichte kost is. Ik zie daar ernstig tegen op, en kijk er zeker niet naar uit.

Eerst even dit: ik keek op zaterdag, de joodse sabbat, naar een televisiefragment waarin de rooms-katholieke Britse bisschop Williamson het bestaan van de nazigaskamers ontkende. Ik dacht meteen: de vroomste joden hoeven dit gelukkig niet te horen, want die brengen de zaterdag tv-loos door. Maar ik hoor daar niet toe, ik keek naar het uitgestreken gezicht van de prelaat, waarop geen fanatisme of emotie te zien was. Integendeel: de man zei juist ‘dat hij zich niet door emoties liet leiden’, hij had vooral het ‘bewijsmateriaal’ bestudeerd.

De opname werd gemaakt door de Zweedse tv, maar de bisschop zat op dat moment in Duitsland, en daar is de ontkenning van de Holocaust strafbaar.

Deze bisschop was net weer door het Vaticaan gerehabiliteerd, omdat hij zich netjes...