Architect

Rem Koolhaas en Herman Hertzberger zijn mijn twee leermeesters. Koolhaas leerde me om sociale verschijnselen snel op te pikken. Hij kijkt naar steden als fenomeen, ziet de grote lijn. Hertzberger houdt zich aan de menselijke maat. Tijdens mijn studie vonden we hem best een beetje sneu, met zijn betonnen B2-blokken. Later heb ik hem vol bewondering herontdekt. Koolhaas keerde zich af van het mooie bouwen, had oog voor het lelijke, het uitzonderlijke. Maar dat blootleggen is mij niet genoeg, ik ben ook beïnvloed door Hertzbergers maakbaarheidsideaal.

Net als Hertzberger ontwerp ik graag scholen. De budgetten daarvoor zijn weliswaar schandalig laag in vergelijking met die voor kantoorgebouwen, maar er is veel te winnen. In probleemwijken zijn gebouwen nodig waar iedereen elkaar tegen het lijf kan lopen. Ik heb een aantal ‘brede’ basis­scholen ontworpen en ik lanceer in mijn boek ook mijn ideeën over het brede vmbo. Alleen door onderwijs niet te isoleren, kun je ouders...