Marga Minco’s verhalen en romans hebben altijd grote waardering gevonden. Toch bleef een bekroning uit – op de Vijverbergprijs in de jaren vijftig na. Nu is er de Annie Romeinprijs, voor haar oeuvre. Het is klein, maar uniek. En nog niet voltooid, zegt ze. ‘Ik ben altijd bezig met schrijven. Herschrijf veel. Ik heb ook veel ongepubliceerd werk liggen.’ Hopelijk volgt ooit een nog grotere prijs.

Toen Marga Minco haar dankwoord uitsprak bij de ontvangst van de Annie Romeinprijs, afgelopen vrijdag, gaf ze meteen een stukje van haar poëtica weg. Ze wilde, vertelde ze, als kind helemaal geen schrijver worden, ze wilde bij het circus. In haar jeugd kwam in Breda één keer per jaar het circus voorbij. De grote tent en al het gedoe eromheen, het was allemaal even spannend. Toch werd ze niet zozeer bekoord door de clowns of de wilde dieren, maar door de trapezewerkers. Als ze de acrobaten hoog boven het witte zaagsel van de piste zag zweven, dacht ze: dat wil ik ook.

Het was in...