Beschouwing

Net terug van de supermarkt, waar ik boodschappen deed (vrouwelijk). Maar ik deed dat wel heel snel, zonder te aarzelen en doelbewust (mannelijk). Ik kocht spullen voor mijzelf (mannelijk), maar ook voor mijn man (vrouwelijk). Voor mij liep een man (mannelijke man) met zijn zoontje. Ze zagen er allebei uit alsof dit niet hun dagelijkse routine was. Ik schat dat het zijn ‘zorgdag’ was, en dat-ie die had opgenomen op uitdrukkelijk verzoek van zijn vrouw.

Ik zie vaak moeders met jonge kinderen in de supermarkt, en wat me dan altijd opvalt, is de eeuwig voortgaande conversatie die vrouwen onderhouden met hun kind. Ze denkt hardop, alles wat haar voor de geest komt, wordt omgezet in een vraag. ‘Zullen we vandaag, nee, geen gehakt, we nemen lekker vis, of, nou ja vis, wat denk jij? Vis, of toch iets anders, maar wat dan wel…’ Het kind hoeft niet te antwoorden, soms kan het nog niet eens praten, maar die ongoing conversation bevestigt de vanzelfsprekende band tussen...