Sommige scènes kun je beter vergeten, maar ga You Were Never Really Here zien!

Te veel filmmakers leunen nog altijd op theater en literatuur als inspiratiebronnen. Lynne Ramsay (We Need to Talk About Kevin, 2011) niet. Zij vertelt met een minimum aan woorden en een maximum aan audiovisuele details. Sfeer boven verhaal; karaktertekening boven plotontwikkeling; close-up boven totaalbeeld; beeldrijm, muziek en kleur boven gebeurtenis en dialoog. Jammer dat in You Were Never Really Here een plot-element dat dan juist weer wél belangrijk is (de traumatische flashbacks van de hitman-met-de-hamer die een meisje moet bevrijden uit een pedofilienetwerk) er te dik op ligt. Maar vergeet die paar scènes en geniet van een sensuele, lichamelijke filmervaring met een hoofdrol voor een bulkende Joaquin Phoenix, acteursprijswinnaar in Cannes, en muziek van Radioheads Jonny Greenwood. Deelde in Cannes (merkwaardigerwijs, want de film is verregaand geïmproviseerd) de scenarioprijs met Yorgos...