De avond nadat Nederland zich definitief niet had geplaatst voor het WK Voetbal in 2002 raapte Truus Opmeer alle oranje spullen die ze thuis in Noordwijk kon vinden bij elkaar en stopte ze in de vuilcontainer. Het WK was, bijna een jaar voordat het wordt gespeeld, voor haar al voorbij. De droom van haar partner, bondscoach Louis van Gaal, was stuk. Verbrijzeld door een schot van de Ier Jason McAteer. De dag daarop bakte ze zijn lievelingscake, maar hij wilde geen hap eten. Misschien een glas wijn? Hij werd er kwaad om. Ze dacht toch zeker niet dat hij nu wijn gaat zitten drinken? Dat er vandaag, amper een etmaal na de nederlaag, al wel weer een paar van zijn spelers waren gesignaleerd in de dure winkels van de P.C. Hooftstraat deed daar voor hem niets aan af. ‘Iedereen rouwt op zijn eigen manier.’

Het tekent Louis van Gaal; hard en streng, niet in de laatste plaats voor zichzelf. Hij ziet de spelers van Oranje nog zeer regelmatig. Als het Nederlands elftal in Noordwijk is, komen ze...