Verhalen

De Canadese schrijfster Alice Munro heeft een status bereikt die het moeilijk maakt haar werk kritisch te beoordelen. Onlangs werd haar oeuvre bekroond met de Internationale Man Booker Prize. Het is niet de Nobelprijs, maar wat erkenning en prestige betreft komt ze aardig in de buurt.

Munro is in de eerste plaats een schrijfster van korte verhalen en wordt geprezen voor de manier waarop ze in een handvol bladzijden de lezer laat kennismaken met het complexe gemoedsleven van haar personages. We leren hartsgeheimen en zielenroerselen kennen, en vernemen de onverwachte consequenties van een achteloze opmerking of een nonchalant gebaar.

Wat opvalt in deze nieuwe bundel, waarover ik minder enthousiast ben dan over eerder werk, is de lengte van de levens die ze beschrijft. Munro, die zelf al een poosje op aarde rondloopt, zet in korte verhalen relatief lange levens neer. Daardoor verliezen dramatische gebeurtenissen hun intensiteit. De tijd relativeert de grote trauma’s: wat...