Interview Theodore Dalrymple

Fatsoen moet je doen, maande de grote Balkenende ooit, en dat betekende uit zijn mond niets. Hoe anders ligt dat bij Theodore Dalrymple (1949), het pseudoniem van de gepensioneerde Britse gevangenispsychiater Anthony Daniels die zich in zijn boeken keert tegen de uitwassen en gevolgen van het politiek correcte, ultralinkse, ideologische, utopische denken. Het meest recent in de vuistdikke bundel Profeten en charlatans, met de ondertitel Hoe schrijvers ons de wereld laten zien. Een moraalridder kun je hem noemen, al prefereert hij simpelweg de term conservatief: ‘Realisten zijn conservatief, vanuit hun overtuiging dat er geen blauwdruk bestaat van een perfecte samenleving.’ Met een ironische twinkeling: ‘Of van een samenleving die zo perfect is dat niemand goed hoeft te zijn.’

Tegen de tijdgeest in

Het is een kalme zondagochtend in de bibliotheek van een hotel aan een Amsterdamse gracht. De avond daarvoor heeft Dalrymple gesproken op een debatavond van...