Beschouwing / Boekenprogramma’s zijn een lust voor het oog

Literatuur en televisie lijken maar moeizaam samen te gaan. Woord en beeld, studeerkamer en studio, reflectie en show gelden als overzijden met als enige taak elkaar te mijden. Deze stramme opvatting over de onverenigbaarheid van de diepgang van de letteren met de eisen van de beeldcultuur houdt een soepele omgang met literatuur op televisie tegen. Toch zijn er genoeg voorbeelden te noemen van programma’s die van geen tegenstellingen wisten. Zo had je in een ander decennium ‘Hier is… Adriaan van Dis’ en later ‘Zeeman met boeken’. Een programma dat het verdiende tot in lengte der dagen te blijven. Commotie ging samen met de lancering van schrijvers en boeken in het publieke domein. Over de grenzen dwong Marcel Reich-Ranicki met ‘Das literarische Quartett’ de Duitsers massaal tot thuisblijven en lezen – maar over dit programma later meer, om in televisietaal te spreken.

Niet een van deze programma’s...