Kort verhaal / Mijn ergste vakantie

‘Wat lees je, lieverd?’ vroeg Ankie toen Ferdinand net zijn boek opensloeg. Ze zaten zij aan zij, wachtend op het openen van de gate.

Een vakantie zou ze dichter bij elkaar brengen, had Ankie gemeend. ‘We leven te veel langs elkaar heen,’ had ze er aan toegevoegd. Langs elkaar heen, hoe stelde ze zich dat voor? Ferdinand had knarsetandend geantwoord dat hij haar geen ongelijk kon geven. Ze hadden elkaar weinig gezien de laatste tijd. En ze kenden elkaar eigenlijk nog maar net.

Ferdinand zei niets, maar hief het boek op zijn schoot iets hoger, zodat Ankie de titel zou kunnen zien als ze zich op de grond wierp, aan zijn voeten. Elke keer dat hij was begonnen aan Kalme chaos van Sandro Veronesi, waarin Pietro Paladini een vrouw van de verdrinkingsdood probeert te redden, had Ankie een idee gehad. Moest ze het bespreken. Hem iets te drinken aanbieden. Een kus geven. Een antwoord hebben op een vraag.

De vrouw bleef maar net niet verdrinken.

‘Laat me...