De machtigste literator

Begin 2009 zocht ik Gerrit Komrij op in Portugal omdat ik hem mocht interviewen ter gelegenheid van zijn vijfenzestigste verjaardag. Een van de meest in het oog springende objecten in de woonkamer van het landhuis waar hij met zijn vriend Charles woonde, was een schandalig grote breedbeeld flatscreen televisie die de hele dag aan stond op een Nederlandse zender. Op een gegeven moment kwam er zo’n zielig programma voorbij, Vermist, waarin familieleden of vrienden die elkaar decennialang uit het oog waren verloren, elkaar met dank aan de vlijtige redactie voor het oog van de camera huilend in de armen vielen. Het geluid stond uit. Gerrit en Charles verzorgden live de nasynchronisatie, waardoor de uitzending aanzienlijk aan amusementswaarde won, dat moet gezegd. En toen het was afgelopen, zei Gerrit grinnikend: ‘Ja, er is een hoop ellende in de wereld. Maar je moet er wel oog voor hebben.’

Grinniken vanwege de ellende in de wereld, dat was Komrij ten voeten...